Wednesday, February 27, 2013

MI ULTIMO jusmeeyo. =_=



at dahil kailangan kong kabisaduhin.. T_______T

Mi Ultimo Adiós
SPANISH :

Adios, Patria adorada, region del sol querida,
Perla del Mar de Oriente, nuestro perdido Eden!
A darte voy alegre la triste mustia vida,
Y fuera más brillante más fresca, más florida,
Tambien por tí la diera, la diera por tu bien.

En campos de batalla, luchando con delirio
Otros te dan sus vidas sin dudas, sin pesar;
El sitio nada importa, ciprés, laurel ó lirio,
Cadalso ó campo abierto, combate ó cruel martirio,
Lo mismo es si lo piden la patria y el hogar.

Yo muero cuando veo que el cielo se colora
Y al fin anuncia el día trás lóbrego capuz;
Si grana necesitas para teñir tu aurora,
Vierte la sangre mía, derrámala en buen hora
Y dórela un reflejo de su naciente luz.

Mis sueños cuando apenas muchacho adolescente,
Mis sueños cuando joven ya lleno de vigor,
Fueron el verte un día, joya del mar de oriente
Secos los negros ojos, alta la tersa frente,
Sin ceño, sin arrugas, sin manchas de rubor.

Ensueño de mi vida, mi ardiente vivo anhelo,
Salud te grita el alma que pronto va á partir!
Salud! ah que es hermoso caer por darte vuelo,
Morir por darte vida, morir bajo tu cielo,
Y en tu encantada tierra la eternidad dormir.

Si sobre mi sepulcro vieres brotar un dia
Entre la espesa yerba sencilla, humilde flor,
Acércala a tus labios y besa al alma mía,
Y sienta yo en mi frente bajo la tumba fría
De tu ternura el soplo, de tu hálito el calor.

Deja á la luna verme con luz tranquila y suave;
Deja que el alba envíe su resplandor fugaz,
Deja gemir al viento con su murmullo grave,
Y si desciende y posa sobre mi cruz un ave
Deja que el ave entone su cantico de paz.

Deja que el sol ardiendo las lluvias evapore
Y al cielo tornen puras con mi clamor en pos,
Deja que un sér amigo mi fin temprano llore
Y en las serenas tardes cuando por mi alguien ore
Ora tambien, Oh Patria, por mi descanso á Dios!

Ora por todos cuantos murieron sin ventura
,Por cuantos padecieron tormentos sin igual,
Por nuestras pobres madres que gimen su amargura;
Por huérfanos y viudas, por presos en tortura
Y ora por tí que veas tu redencion final.

Y cuando en noche oscura se envuelva el cementerio
Y solos sólo muertos queden velando allí,
No turbes su reposo, no turbes el misterio
Tal vez acordes oigas de citara ó salterio,
Soy yo, querida Patria, yo que te canto á ti.

Y cuando ya mi tumba de todos olvidada
No tenga cruz ni piedra que marquen su lugar,
Deja que la are el hombre, la esparza con la azada,
Y mis cenizas antes que vuelvan á la nada,
El polvo de tu alfombra que vayan á formar.

Entonces nada importa me pongas en olvido,
Tu atmósfera, tu espacio, tus valles cruzaré,
Vibrante y limpia nota seré para tu oido,
Aroma, luz, colores, rumor, canto, gemido
Constante repitiendo la esencia de mi fé.

Mi Patria idolatrada, dolor de mis dolores,
Querida Filipinas, oye el postrer adios.
Ahi te dejo todo, mis padres, mis amores.
Voy donde no hay esclavos, verdugos ni opresores,
Donde la fé no mata, donde el que reyna es Dios.

Adios, padres y hermanos, trozos del alma mía,
Amigos de la infancia en el perdido hogar,
Dad gracias que descanso del fatigoso día;
Adios, dulce extrangera, mi amiga, mi alegria,
Adios, queridos séres morir es descansar.


----------------------------
My Final Farewell

Farewell, dear Fatherland, clime of the sun caress'd
Pearl of the Orient seas, our Eden lost!,
Gladly now I go to give thee this faded life's best,
And were it brighter, fresher, or more blest
Still would I give it thee, nor count the cost.

On the field of battle, 'mid the frenzy of fight,
Others have given their lives, without doubt or heed;
The place matters not-cypress or laurel or lily white,
Scaffold or open plain, combat or martyrdom's plight,
T is ever the same, to serve our home and country's need.

I die just when I see the dawn break,
Through the gloom of night, to herald the day;
And if color is lacking my blood thou shalt take,
Pour'd out at need for thy dear sake
To dye with its crimson the waking ray.

My dreams, when life first opened to me,
My dreams, when the hopes of youth beat high,
Were to see thy lov'd face, O gem of the Orient sea
From gloom and grief, from care and sorrow free;
No blush on thy brow, no tear in thine eye.

Dream of my life, my living and burning desire,
All hail ! cries the soul that is now to take flight;
All hail ! And sweet it is for thee to expire ;
To die for thy sake, that thou mayst aspire;
And sleep in thy bosom eternity's long night.

If over my grave some day thou seest grow
,In the grassy sod, a humble flower,
Draw it to thy lips and kiss my soul so,
While I may feel on my brow in the cold tomb below
The touch of thy tenderness, thy breath's warm power.

Let the moon beam over me soft and serene,
Let the dawn shed over me its radiant flashes,
Let the wind with sad lament over me keen ;
And if on my cross a bird should be seen,
Let it trill there its hymn of peace to my ashes.

Let the sun draw the vapors up to the sky,
And heavenward in purity bear my tardy protest
Let some kind soul o 'er my untimely fate sigh,
And in the still evening a prayer be lifted on high
From thee, 0 my country, that in God I may rest.

Pray for all those that hapless have died,
For all who have suffered the unmeasur'd pain;
For our mothers that bitterly their woes have cried,
For widows and orphans, for captives by torture tried
And then for thyself that redemption thou mayst gain.

And when the dark night wraps the graveyard around
 With only the dead in their vigil to see
 Break not my repose or the mystery profound
And perchance thou mayst hear a sad hymn resound'
T is I, O my country, raising a song unto thee.

And even my grave is remembered no more
Unmark'd by never a cross nor a stone
Let the plow sweep through it, the spade turn it o'er
That my ashes may carpet earthly floor,
Before into nothingness at last they are blown.

Then will oblivion bring to me no care
As over thy vales and plains I sweep;
Throbbing and cleansed in thy space and air
With color and light, with song and lament I fare,
Ever repeating the faith that I keep.

My Fatherland ador'd, that sadness to my sorrow lends
Beloved Filipinas, hear now my last good-by!
I give thee all: parents and kindred and friends
For I go where no slave before the oppressor bends,
Where faith can never kill, and God reigns e'er on high!

Farewell to you all, from my soul torn away,
Friends of my childhood in the home dispossessed !
Give thanks that I rest from the wearisome day !
Farewell to thee, too, sweet friend that lightened my way;
Beloved creatures all, farewell! In death there is rest!





-------------------------------------- -_________-

Wednesday, February 13, 2013

Happy Heart's Day.. =)


Love will Keep us ALIVE. =)

God is Love. He will always be.

have a blessed day pips. :*

------

and for my HubbyLoves.. =)

i Love you... hohoho.. every moment is heart's day when we're together..
you never fail to make me smile.,
you've been so great to me..

just by accepting me.. and just by Loving me..
you make me so glad each and everyday..

stay what and who you are..
we clicked...and im happy with it.

achieve our dreams.
and be my HUMAN MEDICINE FOREVER..

hahaha... salamat sa lahat ng mga pagpapakilig!!!!

kahit na anong mangyari, sana di magmaliw ang ating pag-ibig sa isat-isa..

KABOG!!! :DDD



jeongmal saranghamnida ya yeobo! samohae!

God bless us always.. I LOVE YOU!






~ GaiL 10 =)

Sunday, February 10, 2013

Happy 19th Month My Baby.. =')





hmm... anyeong hasseyo my dearest ever loving supporting.. what???

hahaha.. hello my love.. my hubby, and my baby.. =')
i would like to great you a Happy 19th Monthsary my dearest.. =D

takteng bangag ako. kaya pag pasensyahan mo na ko..
salamat sa lahat.. alam mo na yan..
hindi ko alam.. pero sana kung ano man yun.,
eh.. alam na naten yun.. HAHA

nagets mo? ako hindi eh.

:D seryuus..

mahal kita.. sana umabot tayo sa point na gurangis na tayu pero holding hands padin.
 HAHAHA... para naman masaya diba.. tutal sabi mo dun sa love letter mong 3D at HD.

eh gusto mo kong makasama habang buhay..



raaawwrr :3 ako na kinikilig. :p

hmm.. tandaan mo na panghahawakan ko lahat ng promise moo..

SALAMAT SA GIFT MO NA YUN.. ^^
pati na dun sa heart,flower and bear shaped chocolates... i Love them.. =)
lalalala :p



HMMMMM.... =)

hahah too early para sa habilin. :D

sana magets. :D

may 3 months pa tayong susulitin ng bongga.. ^^
ayoko muna isipin na malapit na mag JUNE. T_T hahahaha


basta.. lam mo na... i trust you.. so , trust me too..

hindi ako TAKOT kasi alam kong faithful at loyal ka. ^^

hmm.. alam ko namang di pababayaan ni Lord ang relationship natin eh.. siya padin ang center.. kaya di tayo mabubuwag..

im thankful kasi, isa ako sa mga naging instrument niya para mag bago ka ng ganyan. naunahan mo pa ko. :D

ako pasaway at maldita padin oh. hahaha

basta.. kaya natin to.. at sana.... i Love you..

happyy kamot day.. echaus. :D

MAHAL KITA Giang Ko! :p



sana masiyahan ka din sa gip ko.. at dito sa Virtual Love Letter ko For you! :*

happy monthsary mahal kooo... saranghaeyoo ~~

lovelots...


~gaiL10

Saturday, February 2, 2013

Echos Ko Sa Rizal.. :D


warning : hahahaha.. pawang kalokohan ko lamang yan.. pagkat.. ang aming prof sa Rizal.. ay demanding. :D natripan ko  nading ipost.. ^^ hihihihi :D ]




PLUMA: Isang reaksyon


Ang dokumentaryong "Pluma: Si Rizal, ang dakilang manunulat" ay nagpapatunay lamang sa husay at galing ng ating pambansang bayani mula pagkabata hanggang sa huling sandali ng kanyang buhay. Hindi maikakailang lubos ang pag mamahal niya sa sariling bayan, nais niyang ipaglaban ito mula sa mga mananakop kahit na umabot pa sa puntong maging kapalit man nito ay kanyang buhay. Hanggang sa huli, ang ikabubuti ng bansa parin ang kanyang iniisip. Labis kong hinahangaan ang kanyang paraan ng paglaban para sa ating kalayaan: ang pagsulat.

Dito ay ipinakita ang pag lago ni Dr. Jose Rizal sa kanyang pagiging mahusay na manunulat, mula noon hanggang sa huli. Na siyang rason upang ang mga nang-aapi sa atin ay matakot na sapagkat walang hindi kayang patumabahin ang isang kaalamang nagpapatunay sa bawat kabalbalan ng mga kastila sa mga Pilipino.

Maraming siyang pinagdaananan sa pamilya, pag aaral, at propesyon. Maraming humadlang, maging ang kanyang kalayaan ay hindi pinaligtas. Isa sa mga pinaka dinibdib niyang pangyayari ang tungkol sa pagkaka-kulong ng kanyang ina na si Donya Teodora. Ito ay nakatulong upang umusbong ang pagiging nasyonalismong pilipino ni Rizal. Hindi ko matatagalan ang ganoong sitwasyon kung ako ang nasa kalagayan niya. Baka hindi na ako mag-isip at pumatay nalamang ng sinu mang kastilang makita ko.

Nakakalungkot para saakin na isiping, sa murang edad ni Dr. Rizal ay mga seryosong bagay na ang kanyang inaatupag. Imbis na sarili lamang ang asikasuhin, ay hindi. Malaking aral para sa mga kabataang Pilipino ang ginawa niyang pagiging responsable sa lahat ng aspeto ng kanyang buhay. Hindi katulad sa panahon ngayon na pag-gagala at pag liligalig na ang mas inuuna ng mga kabataan. Taliwas sa mga naging gawi ng ating pambansang bayani.

Malaking impluwensya rin para saakin ang nabanggit na pagsisikap at pagpupursige ni Rizal sa kanyang pag-aaral.Minsan nalang sa mga kabataan na aking nakaksalamuha na binibigyan ng maraming panahon ang pag-aaral. Ngunit si Rizal ay patuloy, at walang patid sa pagkalap ng mga kaalaman. Ito ay dapat na gayanhin ng mga katulad ko, upang sa huli, tagumpay parin ang ating makakamtan.

Nakakatuwa ding isipin na, tinawag siyang kauna-unahang EMO. Tanyag para sa mga kabataang tulad namin ang terminong ito kung kaya naman ay nakadagdag ito upang mas maging intresado ang bagong henerasyon sa naging buhay at nagawa ni Jose Rizal para sa mga Pilipino.

Sa larangan naman ng pagsulat ay tunay akong humahanga sakanya, ang pagnanais ko rin na maging isang mahusay na manunulat ay nabigyan ng pag-asa dahil sa mga kaalamang natuklasan ko sa kanya. Isang mahusay na daan ito upang patunayan na kahit ang manunulat man ay lumisan at mamatay, ang mga ideyang kanyang iniwan na isinulat gamit ang kanyang pluma ay mananatili at magiging inspirasyon sa kanyang maiiwanan.

Hindi makatarungan ang sinapit ng kanyang pamilya sa kamay ng mga Kastila, naisip ko na kung ako ang nasa sitwasyon niya ay malamng hindi ko kakayanin. Mahirap makipag-laban sa mga taong armado..
kahit ang mga pang-aapi, masasamang pamimintas ng mga dayuhan sa mga pilipino ay kanyang ipinagtanggol. isnisulat niya anu man ang naisin niya kaya naman nakaambag ito upang mabigyan ng linaw ang lahat ng itinatagong kabulukan ng mga mananakop.

Mas binibigyan niya ng pansin sa lahat ng kanyang mga sinasabi ay ang pagkatuto at paglayo sa kamangmangan ng mga Pilipino upang maipatanggol ang mga sarili. Hindi siya sumuko kahit na mawalan na siya ng pag-asa lalo na sa pagpapalimbag ng kanyang mga akda. hindi naman siya kumikita sa ibang bansa, tanging ang mga padala ng kanyang kuya Paciano ang siyang inaasahan niya bilang sustento sa kanyang mga pangangailangan. kung kaya naman lubos ang depresyon na kanyang nraramdaman niya lalao na noong hindi tumupad ang nangako sakanaya sa pag tulong upang maipalimbag ang kanyang akda.

Isang malaking hakbang ang kanyang pagsulat upang mapukaw ang kaisipan ng mga mamayang Pilipino noong kanilang panahon. Labis ang kalapastanganang inabot nila kung kaya't hindi rin natin masisisi ang sino man kung umabot ito sa pagdanak ng dugo, at pagbubuwis ng buhay ng maraming Pilipino. Kung hindi, ay wala tayong tinatamasang kalayaan ngayon. Lahat ay konektado, tila isang “chain” na hindi maaring may isang pangyayari ang mawala para makamit ang isang ninanais. Hindi mangyayari, kung hindi rin pinahintulutan ng ating Panginoon. Base sa mga pangyayaring inilahad sa palabas, maging si Dr. Jose Rizal ay alam kung ano ang siyang sasapitin ng bawat isa sa huli.

Katulad natin ay tao lamang si Jose Rizal, ngunit sa kabila noon ay hindi siya naging makasarili makamit lamang ang inaasam na kalayaan para sa lahat ng mamayang Pilipino.

Pag-ibig sa sariling bayan ang nag udyok kay Rizal upang gamitin ang pluma bilang sandata sa pakikipagtunggali sa mga mananakop. At ang kalayaan natin ngayon ang siyang naging bunga nito. Marapat lamang na sa mga darating na mga taon ay hindi natin malimutan ang naging epekto ng kanyang mga ginawa sa buhay ng bawat Pilipinong nabubuhay ngayon.

LINK ng PLUMA :D


--GaiL10