Hello,
and hi…
unang-una
...
Hindi ito
love story, fantasy, o kahit ano pa mang storya na sa palagay mo matutuwa ka,
kasi kahit ako man hindi natutuwa, o Masaya habang sinusulat ko to. Bahala na
si BatGirl.
Hindi ako
makata, o propesyonal na manunulat.. mas lalong wala akong editorial column sa
dyaryo, na halos kalabanin na ang buong mother earth maipaglaban lang ang
opinyon niya.
Well,
siguro naman hindi lang sila ang may karapatang mag sabi ng nararamdaman nila o
opinion nila para sa mga bagay bagay..
Lalo pa
kung ang pag uusapan ay ang sarili ko, sariling mali, sariling kakulangan at
kapangitan ko. Hindi ko gets kung bakit ako apektado, pero dahil sa madami na
kong natype, papanindigan ko na to.
Kanya
kanyang trip sa buhay naman diba? Respeto nalang.
---
ako.
Hindi ako
simple, I mean,, wala sa bukabularyo ko maging wala lang. lalu na sa pananamit,
make up, or whatever.. basta gusto ko, maachieve ko yung gusto ko, matanggap ko
yung ako, at Makita kong OK ako sa paningin ko. Akala kasi ng iba nag papaganda
o nag aayos ako para sa kung sino lang na pilato.
Like what
ive always been saying! Wala akong paki-alam sa sasabihin ng iba, wala naman
akong ginagawang masama sa kanila eh.
Ok fine,
kung pangit man ako, maliit o pango. HINDI RIN AKO NATUTUWA PAG naiisip ko yan.
Syempre, mga kasama ko lagi, matangkad sakin, mas maganda sakin, matangos
ilong.. sila na! eh ako? Maputi lang. kung wala naman to, mukha lang akong
ewang tinubuan ng mukha. masakit dun, nkakaasar lang mabully dahil sa mga
kapintasan kong yan.
Minsan
talaga gusto ko na mag mura, ung malutong as in, like chicha. kaso bawal lang
talaga, gradweyt na kase ko jan. hindi rin ako makapaniwala, pero oo..
naiiwasan ko ng magmura. Dapat kasi matuto lang akong mag mahal para
Masaya.
Pero
balik tayo sa physical failures ko. Ou eh, ultra sensitive talaga ako. Minsan
napapaisip din talaga ako sa mga sinasabi ng iba sakin, to the point na feeling
ko im the worst. THOUGH hindi naman talaga noh! Alam mo yan, alam ko yun!
Bakit ba?
Anu bang problema ko?
CONFIDENCE lang
naman.
Hahaha,
sa tigas ng pagmumukha kong to, hindi pa ko confident ng lagay na to. At ang
arte ko noh?
Oo, ganun
na nga. Kasi feeling ko, pati tong sinasabi ko eh LAHAT walang Kwenta. Nyenyenye..
Ano bang pinaglalaban ko? Haha
Alam niyo
yung pakiramdam na, ALAM Kong hindi ako ang pinaka pangit sa lahat, alam kong
mabuting tao naman ako, na kahit papaano may pakinabang ako. Kaso lang….
ALAM KO
LANG yun!
Pero
hindi ko ramdam.
Lakas ng
tama ko noh? Alam kong dapat di ko to iniisip.
Pero
ilang beses na kaya namin tong pinagmimeetingan ng sarili ko. Kaso, hirap
iexecute ng mga sinasabi ng ~~~ ewan ko ba kung heart o brain yun. Sabi niya
lang ACCEPT YOURSELF daw! Tanong ko ‘pano’?
Highschool
palang ako, problema ko na to. Kayo ba? Perfect naba feeling niyo? Congrats.
Tama yan.
Pero ang
pagkakaintindi ko din naman talaga sa mga nangyayari sakin eh, pinipilit kong
iprove ang sarili ko.. gusto kong tanggapin ako ng mga taong nasa paligid ko,
na maintindihan nilang ganto ko. Kahit nga nanay ko walang bilib sakin eh..
Pero anak ng galunggong naman diba? PAANO NILA GAGAWIN YUN EH AKO NGA MISMO
HINDI KO TANGGAP SARILI KO?
Dos por
dos naman ginoo.. hindi rin ako nag iisip eh.
Ano bang
sagot sa problema ko? Magpakalunod sa drum na puno ng tubig hanggang sa
matauhan ako na importante din pala ako?
Bat ba
hindi kasi pumasok sa kukote ko na kahit anong pilit ko, mahirap kalabanin ang
sarili ko, kasi kahit anong gawin ko hindi ako mananalo.
Para
akong naghamon ng sapakan sa replica ko sa salamin, goodluck naman kung pumalag
yun.
ALAM niyo
kasi ang hirap sakin? HINDI AKO MAKUNTENTO! Tae ng kalabaw naman oh.
Eeeeeiwww….
Pero bat
ba hindi ko pagtripang pagbulaybulayan yung mga bagay na kaya ko naman,
nakakabasa at nakakasulat, at kung anu-ano pa. yung mga matitinong parte ng
katawan kong meron ako? Tulad ng magaganda at dalawa kong mata? Tatakbo ako
palayo sa salamin pag nakita kong 10 to! Pati narin yung mga pares ng kamay,
paa at tainga ko. Bat ba kasi di ko subukang iappreciate yun?
Kase
nakapokus lang ako sa kulang! Sa wala!
Eh ,
swerte naman talaga ako or should I say, PINAGPALA padin ako kasi may utak ako,
na siyang rason kung bakit ko natipa ang mga titik na ito sa kompyuter na gawa
lang din naman ng tao! Gamit ang UTAK! Syempre with matching daliri din naman
ako habang nag tatype. haha
--
kitams?
ang dami ko hinanakit. Kung tutuusin ang babaw ko pa..
kaya
dapat~ bago sana ko mangialam sa buhay ng may buhay, try ko kaya munang ayusin
tong buhay ko? Ang dami kong satsat tungkol sa mga nangyayari sa pilipinas sa
eskwelahan ko, sa kaibigan ko, at sa pamilya ko.. pero di ko nga makuhang
remedyuhan muna tong ginigitgit ng puso’t isip ko tungkol sa pagkatao ko..
self
esteem booster dude! Malamang, yun ang kailangan ko!
Eto na
yun eh!
Parepareho
tayong tao! At hindi imposibleng sa bawat isa, may inilaan na ‘malupet’ ang
Panginoon saatin!
Nasa
nagdadala naman yan eh, kung pano ko titingnan ang mga bagay bagay, kaso
kailangan ko lang talaga matutunang mahalin ang sarili ko, para maintindihan ko
mga sinasabi ko.
Basta ang
alam ko,
Sa ngayon
pwedeng hindi ko, mo, niyo, ako trip..
E.. So?
pake mo? Eto ako eh. WALA AKONG/KANG/KAYONG CHOICE. Kanyakanyang
life.. magmahalan tayo. yun lang yun!
Swerte ko
pa nga kasi, may mangilan-ilan pang TUMATANGGAP sakin eh. Nahiya naman ako sa
balat ko diba? Sila OO, tas ako HINDI!
Prinitong
talong lang talaga!
~
at isa
pang punto ko dito, na sana ikaw din~
Ang
mahalaga, mayroong nagmamahal sakin ng lubos na tanggap at naaapreciate lahat
ng magandang nagagawa ko sa buhay ko, at sa ibang tao. Lalo na para sa kanya..
Kasi alam
niyang perpekto niya akong ginawa
para sa
sarili niyang purpose para sa Buhay ko at ng iba.
Ang
pinanghahawakan ko nalang..
Alam kong
mahal na mahal niya ako kahit ano at sino pa ko..
Kaya wala
akong dapat ikatakot.
He who looks
at me perfectly, and appreciates every small detail about me..
Sino
siya?
Si GOD syempre.
Siya
lang.. WALANG IBA!
*Love
is all we Need! ∞ kaya naman di ba?
~KramBhieGaiL10ved [ © 2012]
